คาบูกิ ศิลปะอันน่าทึ่ง!!

        มีหลายสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ในประเพณีดั้งเดิมของญี่ปุ่น เช่น อาหารการกิน ศิลปะการต่อสู้ นั้นเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก คาบูกิ ซึ่งเป็นการแสดงละครคลาสสิก อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เข้าใจและเข้าถึงได้จากโลกตะวันตกแต่เป็นศิลปะที่มีวิวัฒนาการมากว่า 400 ปีและยังมีอิทธิพลและเป็นที่นิยมในทุกวันนี้

คำว่า Kabuki คาบูกินั้นมาจากคำกิริยาในภาษาญี่ปุ่นคือ Kabuku คาบูกู แปลว่า ไม่ปกติ หรือแปลกประหลาด ประวัติของมันเริ่มต้นในยุคศตวรรษที่ 17 ในเกียวโต เมื่อศาลเจ้าที่ชื่อว่า Izumo no Okuni ได้ใช้ท้องแม่น้ำ Kamo ที่แห้งเหือดเป็นเวทีการแสดงศิลปะการเต้นที่ไม่ปกติสำหรับคนทั่วไปที่ผ่านไปมา โดยคนดูชื่นชอบในการเต้นล้อเลียนนักบวชศาสนาพุทธ เนื่องจากมันสนุกและซาบซึ้ง หลังจากนั้นไม่นานก็มีกลุ่มคนเริ่มแสดงละครแบบนี้บ้าง และคาบูกิก็กลายเป็นการแสดงละครสำหรับสามัญชนชนิดแรก

คาบูกิให้ความสำคัญกับการแต่งหน้า หรือ เรียกว่า keshou และการแสดงสีหน้าแทนที่จะใช้หน้ากาก และเนื้อเรื่องที่แสดงนั้นเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่างๆในประวัติศาสตร์ และเรื่องราวต่างๆในชีวิตประจำวันมากกว่าจะเป็นเรื่องเล่า นิยายปรัมปรา คาบูกิจึงโดดเด่นและแยกตัวออกมาจากการแสดงละครชั้นสูงในโรงละครอย่าง Noh อย่างเห็นได้ชัด และทำให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ในสังคมอย่างมากในช่วงสมัยเอโดะ

ในตอนแรกนั้นการเต้นมีไว้สำหรับผู้หญิงเท่านั้น และเรียกว่า Onna-Kabuki โอนะคาบูกิ หลังจากนั้นก็ได้วิวัฒนาการเป็นการแสดงแบบกลุ่มและแสดงตามโรงน้ำชา โดยมีผู้ชมมากมายจากหลากหลายชนชั้น ในจุดนี้ โอนะคาบูกิเกี่ยวข้องกับเรื่องเพศมากขึ้น เพราะว่าเหล่า Geisha ที่แสดงนั้นไม่ได้แสดงเพียงความสามารถทางการร้องและเต้นเท่านั้น แต่ยังเพื่อดึงดูดลูกค้าผ่านการโชว์เรือนร่างอีกด้วย ดังนั้นโชกุนโทคุกาว่าจึงห้ามแสดงโอนะคาบูกิในปี 1629 ต่อมาจึงเกิด Wakashu-Kabuki วาคาชูคาบูกิ ซึ่งเป็นการแสดงโดยเด็กชาย แต่ก็ถูกห้ามแสดงด้วยเหตุผลคล้ายคลึงกันในเวลาต่อมา

ทุกวันนี้ การแสดงคาบูกิก็ยังดำเนินอยู่ต่อไป โดยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมอันหลากหลายของญี่ปุ่น และแผ่ขยายอิทธิพลของมันออกนอกจากเวทีไปยังส่วนอื่นๆเช่น โทรทัศน์ ภาพยนต์ และการ์ตูน ศิลปะที่เริ่มต้นจาก Okuni ยังคงให้ความสำราญกับผู้ชมเรื่อยมา ผ่านการแต่งหน้าแต่งตา ชุดหรูหรา และเรื่องราวน่าทึ่งที่ได้รับการบอกเล่าบนเวที