ปี 2460 ความหมายของคำว่า "มังงะ" เปลี่ยนเป็น "หนังสือการ์ตูน" แต่คนญี่ปุ่นมักใช้คำนี้เรียกหนังสือการ์ตูนของคนญี่ปุ่นสำหรับเด็ก ส่วนหนังสือจากฝั่งตะวันออกใช้คำว่า "คอม มิกส์" ซึ่งเป็นทับศัพท์มาจาก comics ในภาษาอังกฤษ
มังงะแบ่งออกเป็น 5 ประเภท ตามลักษณะของผู้อ่าน ได้แก่ เด็ก เด็กวัยรุ่นหญิง (โชโจะ) เด็กวัยรุ่นชาย (โชเน็น) ผู้หญิง (โจะเซ) และผู้ชาย (เซเน็น) โดยแต่ละประเภทจะมีหน้าปกต่างกัน และไม่วางขายบนชั้นหนังสือเดียวกัน ทำให้ผู้อ่านทราบหมวดหมู่ของแต่ละประเภทอย่างชัดเจนลักษณะของมังงะ ส่วนใหญ่จะเน้นเส้นมากกว่ารูปทรง และการให้แสงเงา การจัดช่องภาพจะไม่ตายตัวเหมือนการ์ตูนสี่ช่องหรือการ์ตูนช่องในหนังสือ พิมพ์
จุดเด่นอีกประการคือตัวละครมังงะมีนัยน์ตาใหญ่เกินจริง เกิดจากไอเดียของนายโอซามุ เทซุกะ ผู้เขียนเรื่องแอสโตรบอย (เจ้าหนูปรมาณู) ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาของมังงะในปัจจุบัน โดยได้ความคิดมาจากตัวการ์ตูนของดิสนีย์
ปัญหาอย่างหนึ่งของมังงะคือต้นฉบับมักเขียนและอ่านจากขวาไปซ้าย เป็นวัฒนธรรม การอ่านของชาวญี่ปุ่น เมื่อนำมาเผยแพร่ในประเทศอื่นจึงมีการเปลี่ยนรูปแบบเป็นอ่านจากซ้ายไปขวา ซึ่งทำให้นักเขียนการ์ตูนรวมทั้งนักอ่านหลายคนไม่พอใจ ดังนั้นปัจจุบันสำนักพิมพ์หลายแห่งในต่างประเทศ (รวมทั้งประเทศไทย) จึงตีพิมพ์มังงะให้อ่านจากขวาไปซ้ายตามต้นฉบับเดิม
มังงะมีความสำคัญต่อวัฒนธรรมญี่ปุ่น และเป็นที่ยอมรับจากคนญี่ปุ่นว่าเป็นวิจิตรศิลป์และวรรณกรรมรูปแบบหนึ่ง แต่ปัจจุบัน กลุ่มอนุรักษนิยมทั้งในญี่ปุ่นและต่างประเทศวิพากษ์วิจารณ์มังงะอย่างกว้าง ขวางว่ามีความรุนแรงและเนื้อหาทางเพศปะปนอยู่มาก ญี่ปุ่นยังไม่มีกฎหมายจัดระเบียบมังงะ เว้นแต่กฎหมายคลุมเครือฉบับหนึ่งที่กล่าวทำนองว่า "ห้ามผู้ใดจัดจำหน่ายสื่อที่ขัดต่อความดีงามของสังคมจนเกินไป" เท่านั้น นักวาดการ์ตูนในญี่ปุ่นจึงมีเสรีภาพที่จะเขียนมังงะที่มีเนื้อหาทุกแนว สำหรับผู้อ่านทุกกลุ่ม
สำหรับประเทศไทย มังงะเริ่มเข้ามาช่วงปี 2536-2538 เมื่อเวลาผ่านไปจึงเริ่มมีบริษัทซื้อลิขสิทธิ์และนำมาตีพิมพ์อย่างถูกกฎหมาย มากขึ้น ด้วยเนื้อหาที่เข้มข้น แปลกใหม่ทำให้มังงะครองใจชาวไทยโดยเฉพาะเด็กๆ ได้อย่างอยู่หมัด ส่งผลให้ปัจจุบันมีบริษัทผลิตมังงะใหญ่น้อยเข้ามาแข่งขันในตลาดเพิ่มขึ้น
มังงะที่คนไทยรู้จัก ได้แก่ วันพีช บลีช นารูโตะ โดราเอมอน ดราก้อนบอล เซนต์เซย่า โคนันนักสืบรุ่นจิ๋ว ซึบาสะ วุ่นรักนักดนตรี ฯลฯ นอกจากนี้ยังนำมังงะไปดัดแปลงเป็นการ์ตูนเคลื่อนไหวทางโทรทัศน์ที่เรียกว่า "อนิเมะ" อีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น